Wereld van verschil
Blog door Suzan Bareman
Wat een wereld van verschil. Begin dit jaar had ik last van een winterdipje, maar nu heb ik de zomer in m’n bol, bakken met energie en plannen te over!
Het was januari, somber weer, ik had nog geen concrete toezegging op offertes en mijn gebrek aan geduld (slechte eigenschap, ik weet het, niet trots op) begon uit te monden in ondernemerskoorts. Zou mijn eerste succesvolle jaar startersgeluk zijn geweest? Tegelijk wist ik ook: Nee Suus, pak je rust en focus je op de fijne opdrachten die nu lopen. Het komt wel goed.
Extra ondersteuning
Dat kwam het ook. Al snel kwamen de akkoorden binnen en voordat ik het wist, zat ik tot aan de zomervakantie helemaal vol. Sterker nog, door een grote opdracht dit jaar lukt het me niet om alles alleen te blijven doen. De ondersteuning die ik al heb op beleids- en administratief vlak zal ik gaan uitbreiden en voor marketing en communicatie heb ik besloten de experts van Arrangé in te schakelen. Mijn website en socials krijgen een update en ik ga opdrachtgevers aan het woord laten over wat ik nu eigenlijk doe.
Ik wil door!
Een flink verschil dus met de dreigende ondernemerskoorts een klein half jaar geleden. Maar sindsdien is er ook veel gebeurd. Ik sprak met een businesscoach die me inzicht gaf in welke koers ik kan inzetten en ik ben bewuster bezig met het stellen van mijlpalen en doelen. Waar ik vorig jaar ‘eens ging proberen of het wat kon worden’, geloof ik er nu echt in en ga ik ervoor. Ik wil door en nog beter worden!
En dus...
Deze flow wil ik vasthouden en dus ga ik er onder andere even tussenuit. Huh? Ja, ik heb geleerd dat ik de beste nieuwe ideeën en inzichten krijg wanneer ik vertrek vanuit rust. Daarom ga ik in oktober 4 dagen alleen op reis naar Italië, bewust aan mezelf en mijn bedrijf te werken. Hoe kan ik groeien en nog meer impact maken? Daar ga ik aan werken. Zo’n zin in!
Next level
Minstens net zoveel zin heb ik in alle lopende en nieuwe opdrachten. Het werken in en voor organisaties geeft me zoveel energie. Het leuke is, ik dacht eerst vooral bedrijven te gaan helpen die tegen problemensituaties aanlopen, maar ik word juist steeds vaker ingeschakeld door organisaties waar alles eigenlijk best goed verloopt. Zij willen vooral next level werkgeverschap tonen. Ze weten maar al te goed dat het behouden van je beste medewerkers gebeurt als je ze laat meedenken, je ze aandacht geeft en oprechte interesse hebt in hun inzichten. Maar hierin stappen zetten, er tijd voor vrijmaken en out of the box durven denken en doen, dat is next level. En dat vind ik dus heel tof!
Boven & onder
Tegelijkertijd zijn ook de bedrijven die wel problemen ervaren interessant om bij te staan. Als ze maar willen veranderen, zich kwetsbaar durven opstellen en het personeel als middelpunt willen zetten, kunnen we echt veel bereiken. Soms is daar alles eigenlijk best goed geregeld qua ‘bovenstroom’, dus met prima processen en systemen en zo, maar loopt het spaak in de ‘onderstroom’ waar persoonlijke belangen, draagkracht en emoties een rol spelen. Door kleine aanpassingen kan hierin al veel bereikt worden.
Van onderzoek naar volhouden
Om goed te weten wat voor een organisatie de juiste aanpak is, begin ik altijd met een onderzoeksfase. Daarbij wil ik de organisatie en teamleden leren kennen en ga ik op zoek naar de vraag achter de vraag: wat kom ik hier doen? Wat denken zij dat er nodig is? Daarna gaan we van verlangen naar vernieuwen, een proces dat ik begeleid, rekening houdend met de onderstroom van alle betrokkenen. En daarna? Dan is het volhouden en bijstellen. Ook daar blijf ik graag bij betrokken.
Werkgel…
Voordat ik nog verder uitweid en het risico loop je te vervelen met teveel informatie, terug naar waar het allemaal om draait. Werkgel… hm, nee, ik merk dat ik steeds meer moeite heb met de term werkgeluk. Deze is nu al zo algemeen, je wordt overspoeld met werkgeluktrainingen, -bijeenkomsten en -workshops, dat het niet uniek meer lijkt. Terwijl, de uitkomst van wat ik doe, samenwerkingsprocessen begeleiden, pijnpunten aanstippen en werken aan nieuwe structuren, is wel degelijk uniek. Je leert iedere medewerker echt als uniek persoon zien, niet als nummer of locatiecode en de uitkomst daarvan, tja, dat is inderdaad wel werkgeluk, hét ingrediënt voor een succesvolle organisatie.
Kortom,
prima half jaartje
Zelf ervaar ik het volop, zelfs in tijden van ondernemerskoorts. Het is de vrijheid om mijn eigen weg te gaan, mijn eigen werktijden te bepalen (doorpakken tot 02.00 uur ’s nachts kan soms heerlijk zijn) en te werken volgens mijn eigen visie en belangen én vooral de afwisselende organisaties waar ik voor werk. Daardoor heb ik ook weer terug veel plezier in het werken voor IKC’s, scholen en kinderopvangaanbieders. Iets waar ik dacht op uitgekeken te zijn. Maar juist mijn ervaring in dit werkveld en de kans om nu op mijn manier hulp te bieden, geeft me superveel energie.
Dus, kortom, mijn terugblik op het afgelopen half jaar: van twijfel naar zekerheid, van tijd over naar tijd tekort en van ‘ik probeer het eens’ naar ‘ik ga er vol voor!’ Geen verkeerd half jaartje, denk ik zo.
